این چه رازیه که عاشق ناامید و بیقراره

چرا جفتیم اول راه آخرش تکیم دوباره

این چه رازیه که ماها مال هم نمیشیم آخر

چرا ما که غنچه ایم رو ، روزگار میکنه پرپر

این چه رازیه که عاشق همیشه چشاش میباره

چرا هی میجنگه با غم وقتی آخر کم میاره

این چه رازیه که آخر یکی باید بره از دست

چرا واژهء من و تو هیچ چیزی نیست غیر بن بست

این چه رازیه که پرواز دوتایی باهم حرومه

تا میخوای حس کنی عشقو فوری فرصتت تمومه

این چه رازیه که خنده از ته دل موندنی نیست

غنچهء شادیها انگار تا ابد شکفتنی نیست

این چه رازیه که شبها حال عاشقا خرابه

رویای بهم رسیدن همیشه نقش برآبه

این چه رازیه که رفتن سهم عاشقاست همیشه

قصهء عاشق و دنیا قصهء سنگه و شیشه

این چه رازیه که دنیا دوست نداره ما بمونیم

نمیذاره حرف عشقو تو چشای هم بخونیم

این چه رازیه که آدم دلخوشه با خاطراتش

تو سقوط تنهاییها خاطره است چتر نجاتش

این چه رازیه که مردم دوست ندارن عاشقارو

نمیتونن یا نمیخوان ببینن گریهء مارو

این چه رازیه که رنگ عشق واقعی سیاهه